Giganten

26 oktober. Daar loop ik dan, in de Oude straat in Kampen. Enigszins uitgeblust, maar in de fijne staat van ‘even alleen’. Maus vond het een goed idee als ik er een nachtje tussenuit ging, alleen.

Vanuit een heuse bed en breakfast, vlak naast de Bovenkerk, ga ik op stap: de stad in. Ik neem me voor: ik loop een klein stukje de winkelstraat in. Niet meer dan dat. Zulke voornemens zijn nodig, want ik ken mezelf. Als ik eenmaal op pad ben… Er is zoveel moois te zien!

Ik stap de boekhandel in, met het plan om een sinterklaascadeautje te kopen voor Eep. Eenmaal binnen staar ik naar de kaartenmolens. Een tiental molens vol met prachtige kaarten. Ik kan het niet ontkennen.

Ik slik. Wat voel ik me klein. Met veel plezier en enthousiasme run ik nu anderhalf jaar mijn eigen kaartenwebshop en het wordt steeds leuker! Ik leer veel en ontwikkel mezelf. Ook mijn klantenkring groeit – al gaat het in hetzelfde tempo als ik zelf- langzaam maar zeker. Maar met mijn blik op de kaartenmolens voel ik me ineens onbetekenend. Het kleine meisje tussen de giganten. Wat begin ik toch, met mijn smalle business, tussen groten als MajesticAlly of Baaylight cards? Wie weet een webshop als de mijne te vinden, als je in elke Bruna torens vol Hallmarks vindt?

Voor ons mensen, zijn aantallen indrukwekkend als we er een plaatje bij zien. En daar in die boekhandel word ik er mee geconfronteerd.

Maar dan denk ik terug aan een foto die ik vorig jaar doorgestuurd kreeg. Een vrouw had één van mijn kerstkaarten ontvangen. Ze had het zwaar en rond kerst is dat vaak extra voelbaar. Mijn kaart had haar zo geraakt, dat ze hem met een strikje in de kerstboom had gehangen.

Het gaat niet om torens vol kaarten. Het gaat niet om aantallen of verkoopcijfers. Het gaat ten diepste om een hart, dat geraakt wordt. Een hart, dat zich gezien weet en dat bemoedigt wordt. De enige die die kracht aan een kaartje kan geven is mijn God.

Dan mag ik een “klein” meisje zijn, maar met Hem treft mijn werk zijn doel.

***

Benieuwd welk kaartje de vrouw uit deze blog zo raakte? Kijk hier

6 gedachtes over “Giganten

  1. Anoniem zegt:

    Zo is het. Wat een goede ontdekking. Ik was pas geleden op zoek naar een condoleancekaart. Mijn stapeltje van jou was op. Hier bij verschillende winkels maar binnen gestapt. Overdadig, afstandelijk, poespas en druk. Ik ben onverrichter zake naar huis gegaan. Heb zelf een kaartje gemaakt. Ik moet zorgen dat mijn voorraadje meemareekaarten op orde blijft. Dikke kus

    Like

Plaats een reactie